DEDİLER YA
derdimi yıldızlara haykırdım,
bana ışıklarını kestiler.
derdimi toprakla paylaştım
''burada işin yok senin''dediler

su bile akamadı
derdimi dinlerken,
kıvılcım bile
ateş olamadı.

rüzgar daha sert esti bana
''yakalaşma benim yanıma,
dertler sarsın önünü
gelme benim yanıma''

kime anlattaysam derdimi
bana bir yüzde o çevirdi
deniz bile derdimle köpürürken
''bu gök yüzü sana zindan''dendi

ateş yüreğimde kor olmuşken
dertlerle boğuşurken
derdimi dinletmeye birini bulamazken
''dostlar sana haram'' dendi.

şu içki bile kâr etmezken!
kanayan yaramı biraz olsun dindirmezken.
mezem yanında, tatsız tutsuz kalırken,
derdimi dinletmeye insan bulamadım.

 

HANİ GELİR YA YALNIZLIK,EN SESSİZ ANINDA

HÜZÜN ÇÖKER YA KUCAĞINA

AĞLARSIN YA SEVDANI İÇEREK

KELİMELER BULUŞMAZ BİR TÜRLÜ

DİYECEĞİNİ DİYEMEZ,ELİNE ELİN DEĞEMEZ

HANİ DERLER YA BİR HEDİYE DİYE

GÜLLER SEVDANIN EN BÜYÜK HEDİYESİDİR BENCE

KİMLERE AĞLAYAYIM sen,kimlere soracaksın kalbimi? sen,kimlere anlatacaksın derdimi? ben ne zaman hüzünsüz koyacağım başımı yastığa? sabahları kuşlara günaydın derken, onlar ne vakit çileyecekler? yüzüme güneş bile vurmazken, geceleri yakamozu bile farkedemezken şu dünya bu kadar yalanken, ben kimlere ağlayayım? insanlar iki yüzünü gösterirken seher vakti gelmek istemezken, ağlamamak elde değil ama ben kimlere ağlayayım? "

 

HİÇ BİR GÜL BİRBİRİNE BENZEMEZ

EN SON AÇAN GONCA

İÇLERİNDE EN GÜZELİNİ İŞARET EDER.

KİMİ KIRMIZI,KİMİ BEYAZ

KİMİ SEVDA ÇİÇEĞİ,KİMİ HASRET

OYSA

NE KADAR DA BÜYÜK GÖREVLER BUNLAR.

İNSANIN CANINA CAN KATARLAR ÇOKLUKLA

GÜL EN İYİ HEDİYEDİR BELKİDE

AMA BEYAZ AMA KIRMIZI OLSUN FARKETMEZ

AMA HÜZÜN AMA HASRET OLSUN

OYSA

BEN SENİ,HİÇBİR GÜLÜN BİRBİRİBNE BENZEMEME OLASILIĞINI

HİÇE SAYARAK SEVMİŞTİM.

SENİ EN SON GONCA GİBİ  HİSSETMİŞTİM

EN GÜZELİ VE EN İÇ ACITICISI GİBİ

ELBET SENDE BİR GÜN ÖLECEKTİN...

 

MUM IŞIĞI

 

Tek isteğim bir akşam yemeği yemekti seninle

''Özledim Teninin Kokusunu''derken

Mumumuzu yaktım,sofraya koydum gülümü

Yine senden erken gelip,hazırlamıştım sofrayı

Bir ara hafiften bir rüzgar esmişti

Muma baktığımda dalgalanmasımdan anlamıştım bunu

Kapıya baktım,sen gelmekteydin

Kapı aralanmıştı,kapıyı açışından anlamıştım senin olduğunu

Hemen aldım üstündekileri

Sandalyeyi çekip ''buyrun'' dedim sessizce

Mum tekrar kımıldandı ve açık unuttuğum mutfak camından

Rüzgarla beraber çıktı dumanı

Masanın ortasındaydı her zamanki gibi mum

Hemen yakmaya kalktım,çakmağa attım elimi

İlkinde yakamadım ama İkincisinde tüm endamıyla yanmıştı

Yine avutuyordum kendimi

''Bir kadeh daha'' diye soruyordum,cevap gelmiyordu

Aslında dansa da kaldırmak istiyordum seni

Ama utancımdan söyleyemiyordum

Söylesemde sen cevap vermiyordun

Ne zaman olmuştun zaten yanımda

Nikah memuruna verdiğin söz de yalandı

Ne iyi günümde,ne kötü günümde olmuştun yanımda

Hep sevdam benimleydi,sana ayrılan dünya kadar yüreğimde

Ara sıra yan komşumuz Ahmet Bey geliyordu yanıma

Biraz oturuyor,sohbet ediyorduk onunla

Sonra,yine ev sessizliğe gömülüyordu

Gidiyordum yine masanın başına,yakıyordum mumu

Her gün gelirken bir demet laleyle geliyordum eve

En sevdiğin çiçekti onlar senin

Gelir gelmez elimden alır sulayıp vitrine kaldırırdın

Hep orada daha güzel durduğunu söylerdin bana

Artık ben gelip bırakıyordum mutfağa

Benden neden ayrıldığını hala bilmiyordum

İş toplantım var diyip,çıkmıştın evden

Sonra ne haber aldım,ne bir mektup attın

Dedim ya,sen benim hiç yanımda olmadın ki

Her gelişimde hemen mutfağa gidiyordum önceden

Artık mutfağıda aramaz oldum

Çünkü ne sen ordasın ne benim baktığım mum orada

Masayı kapının girişine taşıdım

İşten her geldiğimde orada karşılardın çünkü beni

Artık kapıyı her açışımda dertlerimi haykırdığım,hüznümü paylaştığım mum karşılıyor beni

Her işten gelişimde masaya gidiyorum artık yakıyorum hemen mumu

Açıyorum müziğide hem içiyor,hem ağlıyorum

Bu arada senin bana bıraktığın tek şeyede sahip olamadım

Yatak odasındaki çiçeğe

Sen kadar özenle ilgilenemiyordum onunla

Tek ilgilendiğim artık masada duran ufacık mum olmuştu

Benim göz bebeğim,senin korktuğun mumdu o.

Ben yine vaz geçemedim ondan

Her gelişimde yanına birde gül koyuyorum

Hem güzel kokuyor,hem renk katıyordu odaya

Bir tek resmini bile bırakmamışsın bana

Yavaşça mumda küçülüyor artık

Yakında oda gidecek elimden

Sonra,artık orasını bende bilmiyorum

Düşünmekte istemiyorum zaten

Ben yapacağımı yaptım,

Seni tarihe gömemedim bir tek

Bir ömür yetmedinki sen bana

Bin ömür yetesin

Bu arada dün doktora gittim

Ciğerlerimin sigaradan,kalbimin içkiden çürüdüğünü söyledi bana

Aman dedim doktor,

Ben ölmüşüm zaten öleceğim kadar

Ahiret bana ne der?